zondag 16 mei 2010

Fiji time!

Bula!!

Grote kans, dat als je in Suva over straat loopt, je deze Fiji welkomstgroet iedere 10 meter van een voorbijganger hoort. En als je op de bus staat te wachten waarvan je weet dat hij binnenkort komt wordt je wel twintig keer gevraagd waar je heen moet en wordt je ook twintig keer verzekerd dat hij er binnenkort aankomt. Ja dat wisten we al…
Kortom, een vriendelijk volkje die Fijiërs! En ook een volk met een goede handelsgeest, want die vriendelijkheid zetten ze ook ten alle tijden in om hun prullaria aan toeristen te slijten.

Donderdagnacht vertrok ik in alle vroegte met de taxi naar het busstation en werd vervolgens naar het vliegtuig gereden, en om 8 uur s morgens was ik al in Sydney! Toen het vliegtuig naar Fiji met mooie uitzichten over Sydney en over de kust van Fiji. Op het vliegveld had ik mijn eigen welkomstcomité bestaande uit Marthe en mensen van het hostel. Marthe had net 3 maanden op Tuvalu gezeten, een eilandengroep ergens ver in de Pacific, dus die snakte naar westers eten en had al een mooi pizza restaurantje uitgekozen om te gaan eten. Toen kon ik tevreden in slaap vallen na die lange reisdag.

In de volgende dagen hebben we een dag gechilled op een onbewoond eilandje van ongeveer 50 bij 90 meter, waar we konden snorkelen en het koraal hebben bekeken vanuit een mini onderzeeër. Ook hebben we onze conditie op de proef gesteld in het tropisch regenwoud, waar we bergen beklommen om watervallen te zien, we hebben van het uitzicht vanuit de haven in Suva genoten en in bussen zonder ramen gezeten. Ook hebben we veel mannen in rokken gezien, zelfs het politie uniform heeft een rok voor mannen (een beetje pocahontas-stijl, wit met van die karteltjes aan de onderkant).

Toen was het weer tijd om afscheid te nemen van Fiji en het tropische klimaat en van Marthe… al was dat laatste maar voor even want de volgende dag zagen we elkaar weer op de trappen van het operahuis in Sydney! Marthe had een 10 uur lang durende overstap dus had haar backpack op het vliegveld gestald en zo konden we nog een dagje door Sydney slenteren. Sydney heeft een stuk meer oude gebouwen en toeristische bezienswaardigheden dan Melbourne, prima dus om een paar dagen daar door te brengen als toerist. Ook was de Sydney Biënnale of Art net aan de gang, dus nadat ik afscheid had genomen van Marthe heb ik nog een dag in het museum of contemporary art doorgebracht en ben ik met de ferry naar een eilandje gegaan waar vroeger een gevangenis was maar waar nu ook allemaal kunstenaars hun kunst tentoonstelden. Echt een supervette plek om dat te doen! Zaterdag kwam ook Jessica aan, het Australische meisje dat om de wereld is gezeild. Het was groots aangepakt en voor het Operahuis was een roze loper voor haar uitgelegd, maar toen ik hoorde dat het nog 2 uur zou duren voordat ze er zou zijn besloot ik daar niet op te wachten en de stad verder te verkennen.

Zaterdag avond kwam ik was ik weer thuis in koud Melbourne, de bladeren zijn van de bomen aan het vallen en de dagen van in een t-shirtje rondlopen zijn nu volgens mij echt voorbij. Ik begin nu weer met frisse moed aan de laatste essays en dan is het over 3 weken alweer gedaan met de uni-pret! De laatste loodjes…..

Liefs
Sterre







Op zee!



In de onderzeeer



Koraal!



Waaier vlechten van palmbladeren



Diner in de Lodge



In het regenwoud bij de watervalletjes



Afkoelen in het zwembad



Sydney!

donderdag 6 mei 2010

(Multi)Culti weken

Hallo vrijheids vierders!

Weer eens een berichtje uit Australie waar de nederlandse diaspora zondag een goed geprobeerde poging deden koninginnedag ('orange day') te vieren. Ik had een mailtje gestuurd naar het nederlandse consulaat om te vragen of er nog iets georganiseerd werd ter ere van koninginnedag. Ik had natuurlijk het dakterras van de consul in Rio de Janeiro een paar jaar geleden in mijn hoofd met tulpen, haring en champagne. Ik kreeg een mailtje terug dat er een heuse Orange day werd georganiseerd, helaas niet op de 30ste maar de 2e mei. Nou ik dacht laat ik dat eens even gaan bekijken. Het weer was er wel naar: een beetje koud en druilerig en grijs, perfect voor de nederlandse sfeer dus! Helaas zorgden die weersomstandigheden er dan ook voor dat de opkomst niet heel groot was. Er stonden een paar mensen te sjoelen bij een kraampje, en ik kreeg bijna zin in de koek en zopie en 'hot' stroopwafels die verkocht werden. Na nog even getwijfeld te hebben om pickwick zoethout thee te kopen ben ik maar snel weer naar huis te gaan om een van de vele essays af te maken.

Maar dan 3 weken geleden, het Hispanic cultures festival op de Queen Victoria markets! Sissel werd 25 dus besloten we na haar verjaardag vrijdag in St Kilda te hebben gevierd ook op de echte dag nog even wat te gaan eten op de markets. Het weer was goed om aan de Spaanse/Latijns Amerikaanse sfeer bij te dragen en de dansers uit alle uithoeken van Latijns Amerika dansten alsof hun leven ervan af hing in de nationale klederdracht. Na lekkere Colombiaanse Arepas en churros met kaarsjes erop bij wijze van verjaardagstaart verorberd te hebben gingen we nog even de markt op. Daar wordt aan de ene kant vooral veel Australische toeristentroep verkocht, zoals kangaroe huid, uggs en ‘authentiek’ beschilderde boomerangs, maar er worden ook goedkope fruit en groenten verkocht. Lekkere aardbeien ingeslagen en toen nog even naar Brighton beach. Brighton beach is een van de meest fotogenieke stranden van Mebourne, er staan allemaal leuke gekleurde standhuisjes!

Verder sta ik nog steeds versteld van alle culturele dingen die er te doen zijn in deze stad. Na helaas het Duitse film festival gemist te hebben omdat ik een dik weekend ziek op de bank door moest brengen hoorde ik het goede nieuws dat het Spaanse film festival eraan komt! He, maar er was toch net een Hispanic film festival geweest? Ja, maar dit is het Spanish! Het verschil moet ik nog uitvinden, zeker nadat ik dinsdag naar een voorpremière was van La baile de Victoria, een film opgenomen in Chili. De regisseur is wel een Spanjaard, dat zal dan waarschijnlijk het criterium zijn. Na de film was er een Q&A met hem, Fernando Trueba. Aparte artistiekeling, die compleet de Hollywood film afkraakte en er interessante ideeën op nahoudt: ‘Realiteit is niet realistisch’.

Tot nu toe is deze week sowieso wel een culturele week, maandag was ik naar een geweldig concert van John Mayer, ik loop nu nog, 3 dagen erna, zijn liedjes te zingen! Het was ook heel cool om eens in de Rod Laver Arena te zijn geweest. En ik heb deze week veel over de Australische cultuur geleerd omdat ik een essay moest schrijven over Australische nationaliteit en sport 

Ohhh en zaterdag heb ik een heeuuuleboel mini pinguins gezien!! Leonie, Sara en ik hadden een auto gehuurd als kadootje voor Sissel & Jenny’s verjaardagen en toen gingen we naar Philip Island, waar s’avonds honderden pinguins aan land komen, zo leuk om te zien! Verder was de dag heel gezellig, een roadtrip met 5 meiden een beetje crossen over dat eiland van een enorme steen in de zee die eruit ziet als een piramide (vandaar de creatieve benaming ‘pyramid rock’) naar surfers die hun kunsten in de zee oefenden en verder naar koala’s die 22 uur per dag slapen in de boom omdat ze eucalyptus eten wat eigenlijk heel giftig is en ze bijna geen energie geeft. Als afsluiter nog een lekker Thais gegeten en de dag was helemaal goed!

Ennn ik ben nu helemaal vol spanning want ik vlieg vannacht naar Fiji! Even een weekje ertussenuit en met Marthe die net haar veldwerk op Tuvalu heeft afgerond op het strand chillen en mooie eilandjes bekijken… oftewel.. stay tuned, de volgende keer meer daarover!!

Veel liefs en leve de koningin… hoera, hoera, hoera!

Sterre







Orange day




Verjaardagsfeestje Sissel en Jenny.. oh zo lekkere zelfgemaakte taarten!




Queen Victoria markets Latijns Amerikaanse lunch met Jenny, Sissel en Louise



dansen in mooie jurken




Strandhuisjes op Brighton Beach





Eten met de vrijwilligers na een avond hard werken bij Lentil



Een meisjes en een steen piramide op Philip Island