Verre Sterre: augustus 2010

Lieve allemaal,

Dit zal alweer het laatste berichtje zijn op deze verresterre blogspot van een Sterre die ver is, over een weekje ben ik thuis!

De afgelopen weken hebben Saar en ik, na afscheid van Ilse te hebben genomen, Vietnam verkend. Nouja, Vietnam is echt best wel enorm, dus we hebben een beetje van het zuidelijke deel gezien. We kwamen aan in Ho Chi Minh city waar bleek dat je in Vietnam het regenseizoen wel serieus moest nemen, het regende bijna de hele dag! Gelukkig konden we ons in het Fine Arts museum prima binnen vermaken, ze hadden mooie moderne vietnamese beeldhouwwerken en schilderijen, met af en toe een verwijzing naar de oorlog.

Al die steden van de afgelopen maand hadden best veel van onze energie gekost en het enige wat we eigenlijk wilden doen was keihard chillen. Dus dat gingen we dan ook doen aan het strand! We zagen nog even hoe groot Hi Chi Minh city was: na een uur waren we de stad nog niet uit. En toen kwamen we aan in Mui Ne. We gooiden onze backpacks in de hoek van onze prive bungalow en hebben 6 dagen niks anders gedaan dan in onze bikini's kokosnoten gedronken die voor onze neus uit de boom werden gehaald, in de schaduw in de hangmat boeken gelezen en in de superwarme zee van de rust genoten.
Mui Ne is een schattig toeristisch kustplaatsje, het hele dorp ligt langs het strand, dus het is maar 1 straat. Dit neemt niet weg dat we tot 2 keer toe verdwaald zijn, s'nachts zien dingen er nou eenmaal anders uit dan overdag. Maar het kwam niet alleen door onze nachtblindheid, Vietnamezen zien namelijk ook niet zo de handigheid in van huizen logisch nummeren. We waren namelijk op weg naar een bar die op nummer 120 zat en tja, nummer 120 kan zo naast nummer 190 liggen blijkbaar...

De laatste dag besloten we dat we toch nog wat van de omgeving moesten zien en zijn we naar zandduinen geweest achterin een open jeep. Eerst naar de witte zandduinen en toen naar rode! Ook maakten we nog een romantische wandeling door een knalrode canyon op blote voeten!

Na al die hitte werd het tijd om naar de bergen te vertrekken, daar zou een wat aangenamere temperatuur zijn! Na een busride from hell kwamen we in Dalat aan. Die toevoeging from hell kwam vooral omdat we in een wat verouderde aziatische bus zaten, niet geschikt voor lange Nederlandse benen en dan nog de toevoeging haarspeldbochten was voor mij een wat mindere ervaring. Natuurlijk overleef ik het altijd weer gelukkig! In Dalat hebben we ons als typische toeristen gedragen. Er was zelfs een Vietnamese versie van de keukenhof! Het mooiste was het treinritje naar een Pagode die helemaal a la Gaudi gemozaiekt was met oud servies en af en toe een stukje bierfles.
Verder was gewoon over straat lopen leuk, met allerhande verkoopwaar aan je voeten uitgestald en Vietnamezen met typische vietnamese hoeden en draagmanden aan ieder uiteinde van een stok.

Gisteren zijn we weer terug gekomen naar Ho Chi Minh city waar we nog een boel te doen hebben! Vandaag hebben we een Chinese pagode bezocht, ik wist niet wat ik zag! De pagode is een mix tussen boeddhistisch en taoistisch, dus er stonden naast een boel boeddha beelden ook een heleboel beelden van allerlei chinese krijgsheren/goden. Het stikte er van de mensen die allemaal weer stikten van de wierookstokjes, wat voor een bijzondere sfeer en geur zorgde.

In de wijk van de pagode hadden we ook een lekkere lost in translation ervaring: We aten bij een restaurantje met alleen Vietnamese menukaart. Sara kreeg moodlesoep met gras na duidelijk gemaakt te hebben dat ze no animals eet, en ik kreeg lekkere loempia's! Met een sausje... hmm lekker worteltjes dacht ik na eerst voorzichtig geproefd te hebben of het niet te scherp was. De volgende hap bleek iets te enthousiast.. Sara zei je bent een beetje rood.. en daar kwamen de tranen al en zelfs die waren pittig en brandden in mijn ogen!

De komende dagen gaan we de stad nog wat verder verkennen, naar een Jazz concert in het theater en naar een waterpoppen voorstelling... ben benieuwd! En dan donderdag vertrekken we naar Maleisie, daar nog een paar daagjes zijn en dan een nachtje Londen (ofnouja.. Stansted) en Eindhoven international airport :)!!

Heel veel liefs voor jullie allemaal en tot heel snel!
xx Sterre

Beeld in Museum of Fine Arts

Slapen kan overal

Chillen in de hangmat op Mui Ne Beach

Wandelen op blote voeten bij de fairy river

Witte zandduinen

Winkelen op de markt

Gedroogd fruit: de specialiteit in Dalat

Sara met de communistische propaganda

Het is hier Sterre-land!

Balonnen verkopen, waarom niet op de fiets?

Sara en Sterre in de trein

Je ziet hier heel veel vogels in kooitjes, ik denk dat het geluk brengt ofzo!

De Gaudi pagode

Een draakje

Boeddha in de pagode

Lekkere fruitjes

Wierook en bidden

Enge Taoistische god

Drive tru poncho winkel

Ik en uncle Ho

Schuilen voor een ropisch regenbuitje, dan drinken we maar een kokosnoot!

Er komt een vrouw met een grote stapels sjaals in haar kleine armen op me af gelopen. "Lady, wanna buy scaaarrr?" "No thank you!" "Maybe scar for your mum?" Nee, dat zal ze leuk vinden...

Cambodja.. Wat ben je mooi maar ook vies, extreem vriendelijk maar ook extreem opdringerig en rijk maar ook heel arm tegelijk. Jullie snappen, ik heb mijn oordeel over dit land nog niet helemaal helder. De mensen zijn super vriendelijk, de baas van ons hotel in Siem Reap vroeg ons op een ochtend: How are you tomorrow? Met een dikke grijns op zijn gezicht. Onze tuktuk chauffeur bedankte ons dat wij naar zijn land waren gekomen om het te leren kennen en als je afscheid neemt van iemand wordt je vaak veel geluk toegewenst. Aan de andere kant is Cambodja wel een van de armste landen ter wereld en is het dan misschien ook niet heel raar dat op het moment dat je op straat stapt je van alle kanten aangesproken wordt of je niet een tuktuk wil, eten wil kopen voor kinderen of dan misschien een voeten massage (foo massa) wil.
Door al deze indrukken lijkt Australie al heel lang geleden. Daar waren de mensen ook heel vriendelijk, als ik terug in Nederland ben ga ik dat zeker missen. Iedereen vroeg altijd hoe het met je ging, van docent op de uni tot cassiere bij de supermarkt. En als je ergens even moest wachten werd er standaard een praatje met je aangeknoopt, wat vond je van Australie, waar was je naar op weg, waar kwam je vandaan, en een hele goede reis nog!
Natuurlijk heb ik Nederland zeker gemist in de tijd dat ik weg ben geweest. Mijn huisje en huisgenoten aan de IBB. Rondhangen op de 16e verdieping van het van Unnik, en dan met name in het Djembehok. Koffie bij de Gutenberg. De laatste woensdag van de maand in het Pothuys. Fietstochten door het Brabantse land. Basketball op maandagavond (voelt nog steeds raar als ik een maandag niks doe). De eerste tandjes en stapjes van kleine Liv. Wetend dat al die dingen op me wachten heb ik veel zin om weer naar huis te komen!

Maar nu nog genieten van alle indrukken hier! We zijn begonnen in Siem Reap, een stadje dat voornamelijk op de toeristenindustrie draait, vlakbij liggen namelijk de tempels van Angkor! Angkor was de grootste pre-industriele stad ter wereld en er staan tientallen tempels rond de bekendste: Angkor Wat. Omdat het dus allemaal niet zomaar te lopen is zijn we drie dagen met de tuktuk van tempel naar tempel ge-tukt en dat was fijn met deze tropische hitte! Ernorme tempels en het is heel apart om voor te stellen dat terwijl Europa in zijn middeleeuwen winterslaap zat er hier zulke mooie dingen zijn gebouwd. De meeste tempels zijn versierd met hindoeistische goden en verhalen en zijn later boeddhistisch geworden en daarmee werden er boeddha beelde in geplaatst. Een interessante mix dus, en veel om te bekijken. We hebben al 3 keer wierook of jasmijn bloemen aan een stokje geregen geofferd en bovendien zijn we gezegend door een non en die heeft ook rode draadjes om onze polsen gebonden dus dat zit wel goed!

Verder hebben we nog een floating village bezocht, een dorpje dat op het water ligt en bestaat uit voornamelijk Vietnamezen die in een woonboot of gewone boot wonen omdat ze geen land bezitten, en omdat 'ze het gewoon fijn vinden om in het water te leven', volgens onze chauffeur. Zelfs de winkels waren op bootjes! Het leukste vond ik dat ze op sommige bootjes echt geprobeerd hadden een tuintje te maken, met allemaal bloemen en plantjes :)

Na toen nog twee dagen he-le-maal niks te hebben gedaan behalve keihard chillen zijn we met de bus naar Phnom Penh gegaan, de hoofdstad van Cambodja. Hier is het Tuol Sleng genocide museum. een gevangenis en ondervragings centrum in de jaren '75-'79 toen de Khmer Rouge aan de macht was (Antropologen die Trauma hebben gevolgd kunnen zich misschien de docu nog herinneren die we gezien hebben). Ook zijn aan het rand van de stad killing fields waar we willen gaan kijken. Dit deel van de geschiedenis staat dus in grote tegenstelling met het Angkor tijdperk.

Vandaag was onze eerste dag in Phnom Penh en hebben we de stad en het nationale museum met super mooie beelden en een leuke antropologisch verantwoorde tentoonstelling over het leven op het platteland. Even wennen aan deze drukke stad waar iedere keer dat je de straat oversteekt je hart een stukje sneller gaat kloppen (Help, tuktuks, motors, scooters, fietsen, auto's van alle kanten, die echt niet even voor je stoppen, wat dacht jij nou?). Vlakbij het hotel (ja, een hotel ja, heel luxe na 2 weken met zn drieen achterin een busje schouder aan schouder slapen) is een grote markt met groenten en fruit en nog half levende en rondspartelende vissen. Ik denk dat ik ongeveer 50% van de koopwaar herken en zo'n 10% zal ook in Nederland te koop zijn.

Het eten is ook heel speciaal, soms positief, soms wat minder. De noodlesoepjes gaan er altijd goed in bij mij (de eerste 3 dagen had ik al 6 keer een noodlesoep naar binnen gewerkt) maar toen ik een typische Khmer salade bestelde en ik rauwe stukken vlees tussen mijn mango, basilicum en pinda's vond besloot ik dat toch maar te laten staan, ik bedoel het gelukkige drietal van de buik, maag en darmen tolereren mijn soms ietswat gewaagde etenskeuzes nog steeds maar je moet het lot niet tarten.

Nu nog wat fotootjes en dan mijn soepje eten, Ilse is me al aan het voeren nu!
Kusjessss
Sterre